Can olan her iklimin sesidir
Arzu hali kalbin meydanlarında (d)inlenir
Ney fısıltılı bir harla
Iğrıbını almış aşkların eşliğinde
Münadice bir kasıtla

Kıstılı gözleri üşürken de ıslanır
Itırlı kelimeleri değerken nefese
Zahmetsizce sevdirir kendini
Irmaklardan akar gibi gönle
Münadice bir kasıtla

Tutmasız her sevinci sahiplenir
Usanmasız sarı saçlarını uçururken
/maĞripli bir heyecanla kotarılır göğe
Başkaca mevsimleri getirmek için
Aşkın al al olmuş yüzüne

Su aynalı gözlerini açarken içine
Ebrulu bir bayrak gibi dalgalanır sesi
Nar ı Beyzalıkla

Bendesi olduğu teslimiyetini bağışlarken de
İffetini değişmez hiçbir bülbüle
Rabbani bir rüyadan uyanır gibi

Tembihlice inanır
Aklı aklandıkça fikrinde
Nerelidir geleceği söylemez kendine
Evlendiği sadakatine güvenerek
Saklar uykusundan bile
İnançla haylayıp taştığında
Nefesini tutar münadice bir niyetle