GAZEL
sonbaharda sarı benizli bir yapraksın
ya bugün ya da yarın kopacaksın dalında parmak ucunla tutunurken söveceksin dost bildiğin rüzgara ,eserken kanun bu ’’ yaprak daldan düşecek’’ ferman büyük yerden bunu kim silecek son umut. bağaracaksın sağa sola anlıyacaksın her yaprak kendi sapından asılır dala sonra çığlık çığlığa düşersin dalından cümle kainat ibret alır halinden düşmem uzun sürsün istersin oda olmaz kurursun özün kalmaz , söyleyecek sözün kalmaz karışırsın bir yığın yaprağa gazel olursun hatırlanırsan; bir şair kaleminde gazel olursun |