ANNE
ANNE
Kader; bir muamma, sırrı bilinmez. Halime bakıp da ağlama anne; Ezelde yazılan yazı silinmez, Dertli yüreğimi dağlama anne. İçimde hüzün var bir avuç kordan, Kader ayrı tuttu anadan, yardan; Sesini duyur da uzak diyardan, Gurbette yolumu bağlama anne. Göçmen kuşlar gibi yorgun uçarım, Güz gülleri gibi solgun açarım; Feleğin elinde bil ki naçarım, Gönül kurşununu yağlama anne. Otur başucuma, tut ellerimi, Hele bir yol dinle emellerimi. Gönülden gönüle çek tellerini, Hüzün ırmağında çağlama anne. Gün olur, içimde fırtına eser. Gün olur, yüreğim kendine küser. Azrail usulca yolumu keser. Ölürsem karalar bağlama anne. Rabia BARIŞ |
Fersiz gözlerimi dağlama gurbet!
Ne söylemez, akan suların dili,
Sessizlik içinde çağlama gurbet!
Titrek parmağınla tutup tığını.
Alnıma işleme kırışığını
Duvarda, emerek mum ışığını,
Bir veremli rengi bağlama gurbet
Gül büyütenlere mahsus hevesle,
Renk dertlerimi gözümde besle!
Yalnız, annem gibi, o ılık sesle,
İçimde dövünüp ağlama gurbet!..
NFK
TEBRİKLER EFENDİM...