Gönül Kırılınca
Ey Güzel
İçimde hicransın bakışın afet Gönlümde depreşir yaktığın nefret Ağrı dağından gül getirsen şayet Gönül kırılınca yeşermez sevgi Ey Güzel Sitemi kendine dost edinmişsin Haramiyi acep yar mı bilirsin Kör nefsine uymuş nere gidersin Gönül kırılınca yeşermez sevgi Ey Güzel Nefreti içimde parka çektirdin Kiracıya neden mahkûm ettirdin Sevgimi yolunda kime ezdirdin Gönül kırılınca yeşermez sevgi Ey Güzel Aşkın sandalıyla açarsan yelken Okyanus bendini geçersin erken Küsmek olmaz artık sevgi dururken Gönül kırılınca yeşermez sevgi Ey Güzel Yaram şirpençedir olmaz merhemi Lokman Hekim gelse dinmez elemi Şikâyetim senden dindir çilemi Gönül kırılınca yeşermez sevgi Ey Güzel Fevzi’nin tatlıca söyler lisanı Seven gönüllere şudur fermanı Sevgi yarışında koştur zamanı Gönül kırılınca yeşermez sevgi |