Ocağın Sonuna Geldik Bir Tanem
ocağın sonuna geldik bir tanem
yağmurlar yağdı bereketli bolca şehrin üstüne düşecek kar taneleri yok henüz yine sisin ve kirliliğin içinde parıl parıl parlıyor yağmur sulu sokakları denizlinin ocağın sonuna geldik bir tanem gölgelerin ardında saklı düş yavaşca esen bir yelin önünde giden zaman geride kalan onlarca yıl karabulutların içinde ışıldayan dolunaylı bir an ve anılar geçen günlere yanıyorlar ocağın sonuna geldik bir tanem karlar yağmadı ama honaz dağında karcı dağında heybetli kocalar gösteriyor aksaçlarını bizlere üşüyoruz oradan gelen yelde kaban içine gömüyorum başımı kapşonunu da şapkanın üstüne ocağın sonuna geldik bir tanem taze cenazeleri verdik toprağa oy benim kadın halam nasıl da severdin çocukları kendi çocuğunu bağrına basarcasına oy benim çileli ramazan dayım iki büklüm aldı felek seni bağrına ocağın sonuna geldik bir tanem an akıp gidiyor su gibi 300109 denizli |