151. NEFSİME!..
İçimde yaşayan ey pis yaratık
Rabbine isyankar iğrenç canavar Terk beni terk et! Çekil git artık Benimle ezelden hesabın mı var? Boşuna uğraşma senle kalamam Pis emellerine alet olamam Ey ahmak ben sende karar kılamam Seninle savaşmak, aldığım karar! Bilirim sende hiç bulunmaz insaf Hep sana kanıyor insanlar saf saf Af yüce Allahım nefsimden taraf Ruhumsa daima sevgini arar Dünyayı verseler doymaz ki gözün Harama meyleder daima özün Gel artık hak yola dönsün şu yüzün İnan ki işine bir tek bu yarar Uslanmaz nefsime nasihat gerek Ölüm var ey nefsim edersen merak İman et Rabbine inadı bırak Kanayan yarayı ancak O sarar Sen ve şeytan birde kötü arkadaş Sizinle daima sürecek savaş Ey Kadir Hak yolda engelleri aş Bak seni bekliyor özlediğin Yar… Kadir Çetin 29.0109 Nazilli |
yoksa el aman nefsin elinden...
hakîkatli idi ağabey...
şiiri anlayan ve anladığı ile kalmayanlardan olmak duası ile...
gönlüne afiyet...