Sevgi bir inanç davranışıdır. İnancı az olanın sevgisi de azdır. ERİCH FROMM
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Kendi cansız bedenine bakmak
SEMİH SEYYİD
0,0 / 0 kişi ·0 beğenme · 4 yorum · 1183 okunma
 Kendi cansız bedenine bakmakGece tatlı rüyalar arasında Kendimi gördüm karanlıklarda Yüksekten bir kalın ip sarkıttım Sonra seğirtip inmeye aşağılara Inerken dolandı elim koluma Bir an direnmek istemedim Bıraktım ipi, düştüm boşluğa! Aradım nerede bu ben? Bakındım çevreme “Neredesin sen?” Sonra buldum diplerde gövdemi Uzanmış boyluboyunca soğuğa Uzun, beyaz/sarı suretimi Tanımıyorum ama “Bu ben!” Bir yabancı bir yabancı geldi Tanıyamadım ve dahi kendimi! Üstad! Kendin bile yabancı gelmeden Helalini al tüm dostlarının Ve çekip gittiğinde yarın Ardından dedikodun yapılmasın! Sultanahmet / 2006 FOTOĞRAF: SEMİH SEYYİD |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Kendi cansız bedenine bakmak şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Kendi cansız bedenine bakmak şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Üyelik Girişi Yap Üye Ol
Üyelik Girişi Yap Üye Ol
Yorumlar
SEMİH SEYYİD
29 Mart 2007 Perşembe 09:37:22
Cevap Yaz
Nimet Köse
21 Mart 2007 Çarşamba 15:04:34
Sevgili Semih,
Ne insanlar günese
ne mevsimler bese cikacak!
Olsun,siz mevsimlerinizi siirinizle süslüyorsunuz ya...
Ne insanlar günese
ne mevsimler bese cikacak!
Olsun,siz mevsimlerinizi siirinizle süslüyorsunuz ya...
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 20.3.2007 09:37:25
Puan
: 0.0 / 0 kişi
Okunma Sayısı
: 1183
Yorum
: 4 yorum
Beğeni
: 0 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.
Kendi cansız bedenine bakmak
Gece tatlı rüyalar arasında
Kendimi gördüm karanlıklarda
Yüksekten bir kalın ip sarkıttım
Sonra seğirtip inmeye aşağılara
Inerken dolandı elim koluma
Bir an direnmek istemedim
Bıraktım ipi, düştüm boşluğa!
Aradım nerede bu ben?
Bakındım çevreme
“Neredesin sen?”
Sonra buldum diplerde gövdemi
Uzanmış boyluboyunca soğuğa
Uzun, beyaz/sarı suretimi
Tanımıyorum ama “Bu ben!”
Bir yabancı bir yabancı geldi
Tanıyamadım ve dahi kendimi!
Üstad! Kendin bile yabancı gelmeden
Helalini al tüm dostlarının
Ve çekip gittiğinde yarın
Arkandan dedikodun yapılmasın!
Sultanahmet / 2006