Bilirsin uçsuz bucaksız denizi severim
Kıyılarında saatlerce yürümeyi , dalgalarının sesini
Pusulası kırık ..okyonus misali yitik kentli yüreğim le
sığınıp limanına ..

Yarını olmayan dünlere yazılmış binlerce
Sen dolu sözcükleri / şiirleri ! sakladığım
Işığı çoktan sönmüş bu gözlerle
Son defa görmeliyim seni son defa !

İstanbul kışa kesilmiş / dışarısı zemheri soğukmuş olsun
Sensizlik tek giysi üzerimde !
Ne çırılçıplak kalmış ağaçlar , ne şehrim
Yüreğim kadar üşüyemez ki ..

Gel dediğim de gel işte !

Her gece bir kurşun gibi geçiyor yüreğimden sensizlik
Yaralı nice güvercinler uçurdum pencerene yokluğunda
Kaç kez !
Kaç kez bu sensiz yalnızlığımı attım uçurumlardan aşağı
Kıyametler koptu defalarca ruhumda ..yine de baş edemedim yokluğunla

Son defa görmeliyim seni son defa !

Gel dediğim de gel işte !

Bu tükenmişliğim ..yitip gitmişliğim senin suçun değil elbet
Daha çocuk , ken nikotin acısı gelip oturdu dudaklarıma
Hayatın karanlık ,
Hep ışıksız yollarla dolu olduğunu kimse söylemedi bana
Sevgiye aç , kimsesiz bir kız çocuğu hiç büyümedi içim de
Bu yüzdendir bir anne şefkatiyle seni sarıp sarmalamam
Ve
Bunca sevmem !

Son defa görmeliyim seni son defa !


Gel dediğim de gel işte !