ruhsuz şiir
Sen ki öylesine uzak senden,
Böyle mahzun görünmesen. Sen gel yanıma otur sen Ben ki böylesine yakınken Sen öylesine uzak görünmesen. Ben bir dağ başına gitsem, Sana seslensem, gel desem Sen sesimi duyuversen; İki elin kanda olsa sen, Koşsan geliversen. 1988/ismail aydın |
RİCA EDERSEM KİTAP ADLI ŞİİRİME YORUM YAZARMISINIZ