Ayrılık Sendromu
Sen yoksun işte yoksun şimdi
Oysa İstanbul kadar büyüktü yüreğim Bu kente yetecek kadar sevmiştim seni Yokluğunu düşünmek üşümekti Titremekti zemheride kalmış serçe misali Sensiz olmak susuz kalmaktı sahrada Gittin işte ardına bile bakmadan Bütün bunları bilerek gittin Verdiğin sözleri silerek gittin Ayrılık doğum sancısı vurgunu Gözlerden başlar önce akıntı Dalga dalga gelir oturur yüreğine Kör olası sancılar Ve işte burada başlar sıkıntı İstesen de istemesen de bir tanem Koynunda bulursun bir gün Ayrılık denen çocuğu Şaşkınsın, yorulmuşsun, dolmuşsun Boğazında düğümlenir nefesler Bedenen yaşasan da ruhen ölmüşsün 22.12.2008/Samsun İbrahim COŞAR |
Ayrılık denen çocuğu
Şaşkınsın, yorulmuşsun, dolmuşsun
Boğazında düğümlenir nefesler
Bedenen yaşasan da ruhen ölmüşsün
Şiiriniz oldukça duygusal.Çok beğendim efendim.
Gönlünüz dert görmesin.