KOCAMAN BİR KOCAMANSIZLIĞIM VARŞiirin hikayesini görmek için tıklayın abdül vahap kocaman ı konya oşıklar bayramında yakından tanıma şansım olmuştu ve onun konyaya gelişini dört gözle beklerdim çünkü onun elini öper kısa bir sürede olsa dizinin dibine oturur hayır dualarını alırdım ama vakit saat tamam olunca kendisini beklerken ölüm haberini aldım ve bu şiiri o anki ruh halimle yazmış bulundum ruhu şad olsun
Söylemesem olmaz demesem olmaz
Kocaman bir kocamansızlığım var Dönülmez bir yola gittiki gelmez Kocaman bir kocamansızlığım var. Şefkati beyazdı beyaz kar gibi Yürek alev alev göz pınar gibi Gönlümde asırlık bir çınar gibi Kocaman bir kocamansızlığım var. Yedi düvel gelse getiremez ki Yerinden doğrulup oturamaz ki Hasretimi kimse bitiremez ki Kocaman bir kocamansızlığım var. Ne makam ne şöhret ne saltanatı Bir sefere çıktı tahtadan atı Belki toroslar ın sekiz on katı Kocaman bir kocamansızlığım var. Kocaman gidince bağladım kara Çünkü bu yolculuk çok uzaklara ŞENER’im bizede gelecek sıra Kocaman bir kocamansızlığım var Ahmet ŞENER |
ustaya ağıdın
ağlattı bizi
kocamaaaaan bir kocamansızlık
senin kaleminden toroslar gibi yığıldı içime
sevgi bu ahti vefa bu
ve sen cidden bir kocaman üzeresin
abacaaaaaan bazen yazamıyo kalemi lâl oluyo yüreği sağır
abacan seni
anlatamıyo nedense
harikasın şirin zaten ölyle
yüreğinden öperim abacaaaaaaan
YARENŞEHBAL tarafından 1/21/2009 12:47:17 AM zamanında düzenlenmiştir.