Azadeyim
yazık ki bilmiyorum öğrenmeyi
bir çıkmazın içindeyim bugün herkes benliğiyle meşgul oluyor sessizlik bir çığ gibi büyüyor gözlerimde kalbimden bir bir dökülüyor nağmeler karanlığa yenik düştüm esirim bugün hürriyetimi istiyorum benliğin içinde beni azad edecek bir ben kalmadı bende ve kelimeler yitirdi anlamı ne söylersem nafile bırak peşimi sayıklıyorum düşerimde isteklerimi bir bir kim verecek sonsuz arzularımı kim? yunus yoldaş |
Şiiriniz etik ve estetik gayretlerin ürünü olmuş.
Tebrikler.