YABAN KIZIİlk buluşmamızdı Gün batımı ıssız bir koyda Pembelenmiş yanağınla mahçup Yere bakıyordu gözlerin dalgın Yüzünü çevirdiğinde bana Şimşekler çakıyordu içimizde şuursuz Asırlardır birbirimize hasretmiş gibi Birleşti dudaklarımız Sen, yabanın kızı Hırçın bir kısrak gibiydin, direnirken kollarımda Denizin yakamozlarında tutuşan Saçların yanıyordu bağrımda Kıyıya vuran dalgalar Yetmiyordu alevimizi söndürmeye İki damla gözyaşıyla Bir keman inliyordu taşların arasında Fay kırıkları çatırdarken etrafımızda Bir beşik gibi sallanıyorduk adeta Birden sırılsıklam olduk Nisan yağmurlarına tutulmuş aşıklar gibi Sen ve ben Yeniden doğduk Sabahın İlk ışıklarında |
sevginin,gençliğin ve tutkunun barındığı bir şiir...
güzel bir anlatım...
tebrikler.