CANSUYUM OLDUN BENİM
Umutsuz gecelerin bitmeyen efkârından
Yorgun kalbim teklerken cansuyum oldun benim Kanaması dinmeyen yüreğin bizarından Mutlak sonu beklerken cansuyum oldun benim Deli dolu yüreğin yersiz azgınlığında Aşka tövbe etmiştim kalbin kızgınlığında Hasretin yürekteki buruk ezginliğinde Çaresiz emeklerken cansuyum oldun benim Vefasız sevdalardan gözler ağlıyor yine Aşka ömür biçmemiş fala bakan çingene Yılların yorgunluğu sarmış iken bedene Derdime dert eklerken cansuyum oldun benim Umut oldu yarına bana duyduğun ilgi Dilerim ki yanıltmaz içimdeki bu sezgi Tertemiz yüreğinden sunuverdiğin sevgi Gönlümü pürçeklerken cansuyum oldun benim 13.01.2009/Samsun İbrahim COŞAR |
Beni bu yalnızlıktan
bu karanlıktan
kurtaran sen olmuştun.
Seninle yeniden doğmuş gibiyim.
Düşerme beni yine karanlıklara.
Senin yanında hiç birşeyden korkmuyorum (zaman dışında)
karanlıktan bile korkmuyorum yanında olunca.
Ne olur beni bir daha bırakma karanlığa.
Hiçkimseyi görmez oldum senden başka
ve hiçkimseyi umursamaz...
Ağladığımda gözyaşlarımı silmeni istiyorum her zaman.
O an yüzüme baktığında gülümsemeni istiyorum bana
hep yanında olacağım dercesine...
Konuşmak istiyorum sabahlara kadar konuşmak
belki şarkı söylemek
belki gülmek
belki ağlamak...
Biraz huzur
biraz umut
biraz mutluluk
biraz anlayış istiyorum
Ya ben çok şey mi istiyorum?
Bazen konuşamıyorum kelimeler boğazımda düğümleniyor sanki
ve hiçbir aşk sözcüğü ifade edemeyecek gibi geliyor sana hissettiklerimi.
Gitme benden;
Ben sendeyim
Sende bende...."
saygımla