İNSANOĞLU
İnsanoğlu’yuz ama,
İnsanca hiç yaşayamadık ... Adem’den bu yana , İnsan olduğumuzu bildik de, İnsanca birbirimizi hiç anlamadık ! Nice insanlar geldi geçti.. İyileri herkes örnek seçti. Yunus , Mevlana örnekleşti ! Onlara da "evliya" deyip ayırdık , Allah’ın (c.c) istediği "insan" idi onlar, İnsanlığı hiç anlamadık ! Hep kendimizi düşündük, En iyisi kendimizi gördük... Kimimiz ağlarken kimimiz güldük, Bazen de birbirimizi öldürdük ! "En vahşi yaratık insandır..." dediler de, Ne insanı ne de insanlığı anlamadık ! Şu dünyayı bir türlü paylaşamadık, "Yalan dünya", "ahiret ve iman " dedik de... Oturup güzel güzel anlaşamadık ! Zaman çabuk çabuk geçti de, Anlaşamadan "öbür tarafa" vardık !... Haklı ve haksızla doldu orası, Aynı kavga içinde iken burası... Paylaşamadık bir türlü yalan mirası, Bu dünya sanki "menfaat dünyası" Hepsini az çok anladık da... İnsanlığı hiç anlamadık ! |
Sunumuyla da nEFİS bir şiirdi her zamanki gibi. Kutlarım ALKIŞLARLA gönülden.
Haklı ve haksızla doldu orası,
Aynı kavga içinde iken burası...
Paylaşamadık bir türlü yalan mirası,
Bu dünya sanki "menfaat dünyası"
Hepsini az çok anladık da...
İnsanlığı hiç anlamadık !
Yan yazılmış bir sekiz kadar sevgiler...
Âlimoğlu