ikimizde korkmuyorduk aşktan...
gözyaşı gibi,
iniyorum yanaklarından... iki kelam ederiz diye, öyle ateş ki tenin, kurutuyor dilimi, konuşamıyorum...... oysa ben; hani? korkmuyordum aştan..... bazen toprağına, muhtaç çiçek gibi, parlıyor gözlerin... işte tam burda kaynarız... ocaktaki süt gibi ateşlenerek, ser vermez, sır vermez iki aşığız..... kaldı ki; sen de , korkmuyordun aşktan...... düşündümde, başucumda dikilen, hüzünlü bir çocuksun..... kalbinde yaşamak zor, orası bazen ağrılı, bazen sancılı, mevsimin belirsiz.. yaşıyorsun bir kışı, bir yazı... çalar plak dinle, bir haziran şarkısı......... çöker akşam, üstümüze yıkılır yalnızlık, odalarımızda ağır fenalık,ve dahası... sende sıkıntı kalır, bende sonrası..... kaldı ki; ikimiz de kormuyorduk aşktan......... |
aralaradaki boşluk bütünlüğü azaltmış bence