ADI YOK
beni bıraktığın her yeni sevgi için
terk edişlerdeki yaralı dönüşlerini sevdim. sen hep yeni cehrelere bakarken, ben gözlerimi kapadım korktum açmaya. sıkı sıkı kapattığım ıslak dudaklarım, adını hiç söylemedi ki ardından. ben senin acılarını sevdim; bana anlattığın seni, orada unutulan bir yerlerdeki beni. sevgimi denir buna kim bilir? onca kalabalık içinde, sandalyede bıraktığın kalabalık gölgelere gitmene bakarken sevdim. beni sevmemeni sevdim. gözlerime dik dik bakarken, somurtkan yüzündeki gizli, alaycı tebessümünü sevdim. yine terk etme zamanı beni, yine sevme zamanı seni…………… görüşmek üzere adsız sevgili. çaylak* |
Güzel şiirdi,kutlarım.Selam ve Sevgiyle....