AYDEDE...
Gökyüzünde Ay’ı seyrederek,
İçimize dolardı bir serinlik... Ya , o yanında yöresinde yıldızlar, Sanki bizi görür de göz kırpar... Dünyadan, Ay’ı seyredip , Candan hep ona Aydede dedik... Nesilden nesile böyle söyledik , Dünyadan öteye gidemedik ! Ay bize bir nurdu, çok temizdi... Elin oğlu gitti çıktı üstüne ! Hani o , bizim Aydede’mizdi ?! Başkaları gitti yanına, gezdi... Şimdi de Dünyayı seyrediyorlar , Bize sanki bir masal gibi... Dünya ne güzel doğmuş diyorlar, Onlara gerçek, bize hayal gibi ! Allah’tan bu Dünya boşmuş , Kim nereye kadar giderse gitsin ! Aydede diyebilmek de hoşmuş , Bir yokmuş bir de varmış... Herşey bir ömür kadarmış ! Gidenler sonunda , nere varmış ? Yolculuk ömür kadarmış , Menzilde bir mezar varmış !... |
..................**.*......................*.*.*...........................
.............**.*..............BU..............*.**.......................
...........*.*.*..............ŞİİR.................*.*.*...................
...........**.*..........TARAFIMDAN.............***...................
...........**.*............OKUNMUŞ..............***....................
...........**.*.........MÜKEMMELLİĞİ.........*.**....................
..............***.......ONAYLANMIŞTIR.......**.*.....................
...................***.......ADNAN..........*.**.........................
......................**.*..................**.*.............................
..............................*.*.*.**.......................................