Dünya içimizde azmış kudurmuş
Patlamaya hazır volkana benzer
Gözyaşım önünde barajlar kurmuş
Dağlardan yol bulan Ferhat’a benzer

Kaynıyor ruhumda türlü duygular
Çözümsüz çaresiz nice kaygılar
Haksızca yapılan birçok yargılar
Sorunlar geçilmez Sırat’a benzer

Hal bilmez anlamaz bir sürü adem
Yarının üstüne basıyor kadem
Merhemsiz yarayı sarmasın madem
Halimiz kocamış kırat’a benzer

Kor değil lav akar akınca ruhum
Yüreğime kum atıyor kızıl kum
.Bacalar tıkanmış her yanım kurum
Evimiz kurumuş gölede benzer

Ciğerim tutuştu kül oldu dışım
Kurudu, dökülen gül oldu kışım
Çaresiz dağlara vurunca başım
Hayatım geçilmez Sırat’a benzer

Daima tütmeli dumanım benim
Çelikten zırh gibi imanım benim
Çiçekle bezeli zamanım benim
Zalimin her hali sirkate benzer

Mustafa Göktekin