--------------------------------------------------------------------------------

Çalındı mı yoksa ben mi kaybettim hiçbir fikrim yok. Şuracıktaydı daha dün, sol yanımda duruyordu, tahtında oturan ihtişamlı bir kral gibi. Ağırlığı hala sol yanımda. Ne vakit düştü oradan bilmiyorum. Hiç yanımdan ayırmazken, gözümden bile sakınırken kaybettim aşkımı ve bulamıyorum. Bulan geri getirmez artık, ama hükümsüzdür aşkım. Sanmasınlar ki bulan hükmünü sürer. Sanmasınlar ki benim aşkımla mutlu olur.

Bir günah işledim belki de kaybettim işte. Buradayken bilmemiştim değerini. Artık hiçbir şeyin değeri yok. Hiç bir anlam taşımıyor bahçemizde açan güller. Ellerimi tutuşunun, beni öpüşünün bir anlamı vardı ama artık yok. Sen ellerdesin ben hüzünlerde. AŞKIMI KAYBETTİM HÜKÜMSÜZDÜR ...

bu kadar yalan mıydı
yaşandı her şey,

böyle mi olacaktı
bir ressamın fırçasından
dökülen hayatın renksiz
yanı gibi..

siyah beyaz haliyle flu

hayatımızın renksizliği
her şey için geç kalmadık mı
sevgimizin aşka dönüşmesi
için,

aşk sarabından
içememiştik,

sevdamızın yolları ayrılmıştı
kalplerimiz ayrı diyarlarda
çarpmakta

ama

ismini kalbime yazıp da
gitmiştin...
resmini kalbimin derinliklerine
gömerek...

"aşkı seninle tadtım
hicranla yandı gönlüm
göstermiyor aynalar beni
artık ben diye..."

fluğ renge bürünmüş
bir şarkıdır yalnızlığım
hasret dolu dudaklarda
ümitlerim yıkılmış
hükümsüzdür...
yüreğimde aşkın..

seni senle yaşamak
varken,seni sensiz
yaşamak acı veriyor
bana..

aşkımı kaybettim
hükümsüzdür...

ŞİİR DOSTU
VİLDAN GÜLDAĞLI
06.01.2009-4.10