Gülüm deme bana
Yapraklarım döküldü
Kuşum deme bana
Bülbülün çoktan uçtu

Dur dur koklama
Dikenlerim batar parmağına
Sonra giderken gurbete
Hüzün dolar yüreğime

Boşver sulama artık
Kuruyan sevgi hiç yeşerirmi
Hey kumrular sizler tanıksınız
Nasılda rengarenk açardım
Hani nerde kırmızım beyazım
Sarım yeşilim

Bak bir bir terketti beni
Kelebekler ve arılar
Dostlarım hayırsız çıktı
Dallarımı karıncalar bastı

Gülüm deme bana
Goncadan geriye ne kaldı
Sadece çürümüş gazeller
Onuda toprak aldı

Can çekişiyorum can
Uğraşma beyhude çaban
Yemin et doğruyu söyle
Kavalını dertli çalan çoban
Giden gelirmi ordan

Tek tesellim yıkılmadan
Kuşluk vakti sakası bülbül’ü
İçli nağmeler eşliğinde
Yolcu edecekler gülünü.
Cengiz Damar.


«güzel bir şiirdi cengiz bey karamsar ama sevgiliye biraz naz içeren şiirinizi beğeniyle okudum kutluyorum selam ve sevgilerimle

Neden öyle söyletilir şairler.
En güzel çiçeklerden ve sözlerden muaf tutar bazılarından.
Tanrı şair muaflamalarından uzak tutsun ve korusun.

Bir tatlı ironi ararsın şair sözlerinden.
Mutlanırsın avunursun.

Ya toprak aldıysa...
Eşeleme derdimi şair.

Güzel şiiirdi vesselam.

BAK BİR BİR TERKETTİ BENİ
KELEBEKLER VE ARILAR
DOSTLARIM HAYIRSIZ ÇIKTI
DALLARIMI KARINCALAR BASTI

GÜLÜM DEME BANA
GONCADAN GERİYE NE KALDI
SADECE ÇÜRÜMÜŞ GAZELLER
ONUDA TOPRAK ALDI

Çok beğendim bu şiiri ama yukardaki dizeleri seçtim içinden...
Yüreğinize sağlık tebrik ederim....