BEN MAHKUM OLMUŞUM...
Nezaman gözlerin gelse aklıma,
İçimde gürleyen volkanlar kan fışkırtıyor, Bazen hazanım,bazen mezarım oluyor, Bazense dört duvar bir hücre oluyor, Ben mahkum olmuşum sana; En özgür yanım gel beni sarsana... Ne zaman kokun gelse burnuma, İçimde solmuş çicekler can buluyor, Hayat anlamsızlıklarla doluyken; Bir anda anlam dolu oluyor, İçimde fırtınalar kopuyor, Ben mahkum olmuşum kokuna; Can özüm gel bende senin yerini bulsana... Nezaman yüzün gelse aklıma; İçimde ki en yetim yanım şevk buluyor, Rüzgarlar esip güzelliğini sineme savuruyor, Gözlerimde herkesin hayran kaldığı bir ışık beliriyor, Ben mahkum olmuşum canına; Canımın cananı beni anlasana... Ne zaman varlığın gelse aklıma; Yüreğimde gizli korkularım cesaret buluyor, Avuçlarımda sevginle yeşeren çicekler acıyor, Tüm arzularım seni yanımda istiyor, Ben mahkum olmuşum varlığına; Sakın beni varlığından alıkoyma... |