AŞKIN SONU...
Zambak zambaktı saçı,
Bir bahar dalı gibi... Bilmezdim sabahın kaçı, Gecem gündüzüm dolu gibi... Zaman onsuz geçmez oldu, Gönlüm başkasını seçmez oldu... Bütün benliğim ona doldu, Kısa bir zaman içinde... Sevdim mi sevildim mi, Çıktık bulutların üstüne... Şimdi kendime geldim mi, Bunca umutların üstüne... Çok sevmiştim o deliyi, Aklımı kaybedercesine... Utandım şimdi kendimden , Sanki ayıp edercesine... Zambağım soldu şimdi, Baharı çoktan kaybettim... Belki istediği oldu şimdi, Hem sevdim hem ayıp ettim ! Şimdi artık gönlünce yaşasın, Aramaz bu şaşkın onu... İster gerçek ister boşasın , Bu işte, bir aşkın sonu... |