AŞK
Kirlenmiş aşklar dinlerim geceden
Kara bir yazgıdır gözlerimde üşüyen Aşk büyük yalnızlığını kuşanır şiirden İçer serçe kanadından yangınını İsa’nın heybesinde unutulan Yitik ellerin azığı aşk Utanıyorum kırıntılarından Unutuyorum renklerini kirlenmeden Sevgilinin saçlarında tutunuyorsa aşk Güneşi avuçluyorsa kanatarak Gölge gölge sinmişse annelerin kokusuna Bitmemiştir son şiir dilimde Aşk bir gece insen yalnızlığıma Ölümü içsem adında Şehir şehir kanatlansam sonra Sende bitsin tarihin son hikayesi Bende kalsın son şiirin... Adı bile konmayan aşkların Mabedi olsun... |