prenses ve cüceler
Çocuktan farkımız yok aslında,
Küçükken masallar okurduk, Şimdi masallarda yaşıyoruz! Ama bir şeyler eksik sanki; Prenses ve cücelerdi tek bildiğimiz, Oysa yeşil başlı devlerden hiç söz etmediler. Korkmayalım diye belki de; Hep yalan söylediler! Ağlamayı öğretmediler mesela; Oysa ne güzel ağlardı eskiler! Gözyaşları anlamlıydı, Gurur doluydu her damlası. Gülmeyi bilmeden henüz; Kahkahalarla tanıştım üstelik! Sahte ve ucuz… Sevmeyi bilmeden aşık oldum sonra sana, Bir ince sis sarsa da dört yanımızı Ben hep ışık oldum karanlıklara! Oysa karanlıklarda yalnız uyumayı da öğretmediler… Şimdi bana Aynı masalı sen anlat diyorsun; Bana sadece prenses ve cüceler dediler sevgilim, Ben sana nasıl beyaz atlı prensten söz ederim? |
Selam ve Sevgimle...