AğLamıyorum..
Hüzünler sardı yine yüreğimi..
Bu sefer ağlamıcam ama...gözyaşlarımla akmayacaklar... içime hapsedeceğim..,, ve belkide hiçbir zaman göstermeyeceğim.. korkuyorum artık... beklemektende yoruldum.. her defasında yıkılan umudlarımı onarmaktan.. her yüzde seni aramaktan.. gelmeyeceğini bile bile beklemekten yoruldum!... Halbuki ne hayallerim vardı.. sen varken hiç akmyacaktı gözümyaşı.. kimse üzemicekti bu çocuk yüreğimi.. ama gel gör ki sensizim... ve belkide hiçbirzaman bir SENim olmayacak!.. Boğazıma düğümleniyor sözler.. susuyorum... dalıyor gözlerim yine zamansız konuşamıyorum.. söz verdiğim gibi hayaline (bu sefer) Ağlamıyorum!... 12.29.2008 -ve yine beklenen’e ve belkide hiç gelmeyecek olana ithafen..- |