İSDEMİRDE BÜYÜTTÜK BİZ SEVDAMIZI

Biz sıcaklar karşısında büyüttük sevdamızı
Alın teri döktük damla, damla
Gayret sarf ettik, yarım yamalak dokümanlarla
Buluştuğumuz zaman diz boyu çamurlar vardı binalar arasında
Üstü çizili masalarında Çalıştık kol kola
Rus demedik Alman demedik, kul köle olduk,
Bir kelime almak için dudaklar arasından.
Böyle büyüttük sevdamızı,
Böyle yarattık isdemiri, böyle yaşattık fabrikamızı.

Alın teri damlalarının buğusu ile yazdık
Cemile’nin, Ayfer’in Gönül’ün isimlerini
İsdemir bacalarına
Biz sıcak demir karşısında büyüttük sevdamızı
Sevdamız sel oldu, çağlayan oldu, aktı doldurdu potaları
Aktı oluk, oluk yüreklerden potalara ham demir
Sevdamızla, onurumuzla bu güne geldi bu güzelim İsdemir.

Modern aletlerimiz yoktu bir zamanlar ama
Yüreğimizde demire hükmeden kocaman sevdamız vardı
Başımızın üstüne siperlik bulamazdık
Bir yanı yırtık kitaplardan bilgi paylaştık
Yakası çuhadan bozma ceketimizdi korumalık
Yakasını örterdik uzun saçlarımız üstüne, yanmasın diye
Birde tahta ayakkabı giyerdik,
Ama ne mücadeleler verirdik kaymasın diye,
Helal olsun diyoruz verdiğimiz emekler İsdemire..


Sıvı pikle büyüttük biz sevdamızı
Nice pik damlası yanıklarının izi vardır bir açsak yakamızı.
O sıcaklıkla yeşerdi sevdası yüreğimizde dipdiri
O pik damlaları ile filizlendi yüreğimizdeki sevda çiçekleri
Suya hasret, çatlamış kurak topraklar misali dikiyorduk gözleri
Seyrederken kanallar dolusu akan pikleri.
Mutluluk sarhoşu oluyorduk, ham demir doldukça potalara
Susamış Yüreklerimiz soğuyordu sanki sevda yağmurlarıyla.

Şimdi toprak ananın, demiri doğurduğu bir yerde
Modern teknoloji var, tüm gözlerin önünde
Ve ben şimdi biraz daha mutlu, daha umutlu
Hedefe daha hızlı gidiyorum başım göklerde
Ankara’ya yağan yağmurlardan hızlı ulaşan haberlerle,
Daha da onur duyuyorum, ekmek kapım İsdemirle.
Umut yok artık sevda var, hayal yok gerçek var
Işığını gördüğüm geleceğin sevincini yaşıyor gözlerim
Herkese mutluluk veriyor yapılan rekor üretim
Onurumuz gururumuz, dünya şirketimiz, İsdemirim.
Bir gün apansızca, gideceğiz, birer birer
Sonbahar yapraklarıyla giden canlar gibi
Mutsuz olmayacağız asla, zira arkamızda bırakmış olacağız abadızı
Biz sıcak demir karşısında büyüttük çünkü sevdamızı
Sımsıcak yeni gönüllere haykırdık, el verirken sanatımızı.

Gel, gel İsdemirde çalışan tüm gönüldaşlar,
Seyredin güneşin doğuşunu
Seyredin Cevherin yoğruluşunu
Cevherden demirin doğuşunu, var oluşunu
Görün Gönül’de tüm gönüllerin mutluluk duyuşunu.
Yaşayın onurla, gururla, el ele vererek bulunan mutluluğu
Çalışırken unutma asla, onurlu olduğunu
Sofrandaki yemeğe alnının teri konulduğunu.

Biz sıcak demirlerden, sımsıcak sevdalar oluşturduk
Sımsıcak sevdalarla yuvamızda soframızı doldurduk
Gururla alnımıza, İsdemirli unvanını kondurduk,
Nesiller geçse de İsdemirde eksilmesin bu dostluk…

SELAHATTİN ÖLMEZ
31.12.2008