RABBİM EMRİNE ŞÜKÜR!...
Bir çocuk gördüm önce,hayali yok karnı aç
Ailesi terk etmiş,yalnızlık başında taç Belki senin attığın,bayat ekmeğe muhtaç Benim ki dert mi dedim,Rabbim emrine şükür!... Bir anneydi gencecik,yorulmuş bitap düşmüş Yataktaydı evladı,anne hayata küsmüş Dedi ki:gülmem artık,gülmek çok uzak düşmüş Benim ki dert mi dedim,Rabbim emrine şükür!... Bir adam beli bükük,ama mağrur dik başı Haram katmamış asla,helal getirmiş aşı Evlatları bakmamış,yetmişe gelmiş yaşı Benim ki dert mi dedim,Rabbim emrine şükür!... Zavallıydı genç çocuk,çıkmıyordu bir tek ses Hayata bağlılığı,aldığı bir tek nefes Meczup etmişti onu,dünya denilen kafes Benim ki dert mi dedim,Rabbim emrine şükür!... Bak zavallı kadına,nasılda malı varmış Bilinmez bir hastalık,çaresiz bir dert sarmış Umutla beklediği,ölüm denilen yarmış Benim ki dert mi dedim,Rabbim emrine şükür!... Ya olmasaydı benim,elim ayağım gözüm Ne yapardım o zaman,kim dinlerdi ki sözüm Yaşadığım sadece,bitmez derin bir hüzün Benim ki dert mi dedim,Rabbim emrine şükür!... ZEHRA BARDAKCI 26/12/2008 |
Kutluyorum güzeldi dizeleriniz
Yeni yılnız da kutlu olsun efendim
dünyaya barış getirsin inşaallah ...
Saygı ve selamlarımla .