YORGUN SAVAŞÇI...
Yorgun bir savaşçıyım,ortaçağ karanlığında
Yüreğimde hiç dinmeyen fırtınalar var Kayıp bir zaman yolcusu adeta yüreğim Bütün sevdiklerim bir bir kaybolup gitmiş Spartaküs yalnızlığında yaralı gönlüm Alev alev yanıyor kutsal Roma,Kartaca Lav kusuyor etna pompeiden kurtulan yok Engizisyon mahkemelerinden ölüm yağıyor Hangi yöne gitsem peşimde atlılar Bir arenada ölüm kalım savaşı hayat Kendimi yapayalnız ve korumasız hissediyorum Başka bir devrin labirentlerinde geziniyorum Eski bir tapınakta rastlıyorum çocukluğuma Romalı bir komutan yol gösteriyor bana Venedikte bir gondolda aşık oluyorum sana Güzelliğin akıyor bir arslanın ağzından İçiyoruz aşkı sevdayı kana kana Uçsuz bucaksız bir ovada at koşturuyorum Omuzumda bir haberci şahin Yaralarımdan kan,yüreğimden hüzün sızıyor Alacakaranlıkta bir handa konaklıyoruz Her yerde bizi arıyor zalim kralın adamları Atları değiştirip yola devam ediyoruz Gece ilerleyip gündüzleri saklanıyoruz Bilmem ki sevgilim hangi meçhule gidiyoruz Nihat Gülle Şair ve yazar |
saygılar