Uzak diyarlardan haberin geldi
Duyduğum an kanım dondu emmoğlu
Tomurcuk güllere sonbahar geldi
Bağımıza baykuş kondu emmoğlu

Teskere almana dört ay var iken
Sevenler yolunu gözlüyoror iken
ANAN seni her gün özlüyor iken
Yüreği acıdan yandı emmoğlu

Bedenini al bayrağa sardılar
Sevenlerin gelip saf saf durdular
Bakanlar bu günü kara gördüler
Sanki gökler yere indi emmoğlu

Yakın dostlarındı kabrini kazan
Selanın ardından okundu ezan
İçinde durduğun tabuttan sızan
Su değil vallahi kandı emmoğlu

Vatan çınarından kırıldı bir dal
Omuzlar üstünde taşınıyor sal
Merteben yücedir sen hep yüce kal
İçtin vatan için andı emmoğlu

Onursuz yaşayıp sefa sürenler
İki yüzlü her kılığa girenler
Uzaklardan cemaati görenler
Herhalde bir düğün sandı emoğlu

Yutkundu yutkundu sesi çıkmadı
Hiç bir acı onu böyle yakmadı
ANA yın gözünden hiç yaş akmadı
Gözündeki yaşlar yandı emmoğlu

Geldiğin araca binen komutan
Başında pervane dönen komutan
Acı manzarayla yanan komutan
Babana madalya sundu emmoğlu

Tükendi sabrımız ateşli fitil
Siyasi malzeme yapıldı katil
Avrupalı oldu katile kefil
Aklandı paklandı yundu emmoğlu

Meydanlarda vaad verip gezdiler
Ümit verip arkasından üzdüler
Af çıkarıp zincirleri çözdüler
Yanan ise yine candı emmoğlu

Kanına susamış açlar yüzünden
Zerreler misali hiçler yüzünden
Babası belirsiz piçler yüzünden
Balımız zehire döndü emmoğlu

Tersi çıktı gördüğümüz rüyanın
Riyakârlar malı olmuş riyanın
Haber alıp yola düşen yayanın
Hızı yıldırımı yendi emmoğlu

Eşin dostun karaları bağladı
Gardaşın ağladı bacın ağladı
Acın bütün yürekleri dağladı
Dağlar göz yaşıyla yundu emmoğlu

Gariplerin dert başından gitmiyor
Bahçelerde şeyda bülbül ötmüyor
Mateme büründü baca tütmüyor
Babayın ocağı söndü emmoğlu

Acıyı tatmayan derdi ne bile
Garip ölmeyince bitmezmiş çile
Bulutlar ağladı bizimle bile
Kokun topraklara sindi emmoğlu

ŞENER insan seli akın akındı
Tenin kara topraklara dokundu
Üzerin örtüldü kuran okundu
Ruhuna fatiha dendi emmoğlu

Ahmet ŞENER