KORKU
KORKU
Ne çocukluğumuz, Ne gençliğimiz Yaşanan korkularımız Kork, kork kork Allah’tan kork Babadan, öğretmenden, İnsanlardan kork, kork Korku imparatorluğu. Olmadı diyenimiz Sev, sev sev Allahı sev, Babayı, öğretmeni, İnsanları sev, sev Demir parmaklıklarla ördüğümüz Benliğimizde aradık sevgiyi Özlemişcesine. Ellerimizle uçurduğumuz sevgi Anka kuşunun kantlarında Kaf dağında |
zevkle okudum gönlünüze sağlık
saygılarımla