KENDİMİ SENİN SENSİZLİĞİNE GÖMEREK
kış
geceleri ayaz, yakar tenimi. kar yağıyor, kardan beyaz. buz kesiyor içimi, ay bir başka parıldıyor. kar beyaz, ay beyaz, bahtım kara... gece bile aydınlık, hepsi bana inat. ben gecelerin zindanlarında, yol aldım köhnemiş düşlerimle, yola ize gerek duymadan. bir terkedilmişlik ki beni arayan yok, aradğımın benden haberi yok... bir varmıymış, bir yokmuymuş, yüreğimden teyetmi geçmiş, delipte mi geçmiş, hayal meyal hatırlamaya çalıştım. yok canım olamaz, alıştım, neden yeniden geri gelmiş... ahh geceler, ayaz geceler, beyaz geceler, ay parıltılı geceler... bırakın, sizde terk edin beni, ben zifiri karanlıklarına aşığım gecelerin... kendimi, kinimi, sevgilimi, gecenin zindanlarınaa hapsederek, giderim yalnızlığıma elveda diyerek... kendimi, senin sensizliğine gömerek... Mecit Kaya |
Sealm ve Saygilarimlan....