Aşıklar Ölmez
Bulutlarda gör beni, şafakta, gökyüzünde
Bu yol benim yolumdur, gözlerim izlerinde Umudun başladığı yerde sen duruyorsun Ufuklar sensiz olmaz, yarınlar gider aşka Ruhumun sahibisin, neden soruyorsun? Ruh veren yıldızlara kimse yok senden başka Her şey kaderse eğer, nasip deyip alırız Aşkın fermanı buysa iki yoldaş kalırız Ne aşka sözüm geçer, ne halden anlayan var Ne severmişim seni, sensiz dünya bana dar Ellerimden tut beni, al götür diyar diyâr Eğer bülbül dilerse bahçeler olur gülzâr Ten candan ayrılırmış ölüm derler adına Taze çiçekler açar gelirim ben yâdına İnsan olan gafildir ölüme derler gerçek Niye insan ölsün ki, âşıklar ölmeyecek |