Hazan...
Bir garip hikayedir,hayatım...
Herkesin hayatında,bir garip hikayesi vardır ya... İşte bu benim garip hikayem... Yarım kalan sevgilerim... Hiç dinmeyen gözyaşlarım... Farkına varmadığım vedalar... Kocaman bir girdap gibi,hüzünler... Hiç değişmeyen mevsim hazan... Umutlar içime çeke çeke içtiğim sigaram’ın izmariti gibi,sönüp gider... Vedalar dedim ya farkına varmadığım. Hiç anlamadım gidişlerini, Son bakışlarında gözlerinden,gözlerime akan sevgiler, Sen artık ömrünün sonuna kadar bununla yetineceksin der gibi... Bir saç okyayışına,bir göğüse baş koymaya,bir boyna sımsıkı sarılmaya,hasret... Ya bitmeyen,arasında hiç reklam olmayan film gibi anılar... Yaşayamadığım,çocukluğumda kalan misketlerim,topum,bisikletim... Bebeğimse hiç olmadı zaten... İşte benim garip hayat hikayem. Başlıklar hüzün,gözyaşı,hasret,yalnızlık... Ve mevsim de hala HAZAN... 06 AĞUSTOS 1999 |
tebrikler
sevgilerle...