Yorgun bedenim yük olmasın omuzlarınıza
Artık ruhum bedenimi taşımıyor kızmasın kimse
Bir anka gibi alıp gideceğim fani bedenimi buralardan
Bilinki yeninden doğmak için sonsuz hayata
Bu gün yokum artık aranızda,yakınızda
Bensiz devam edeceksiniz artık hayat kavganıza
Kanat çırpacak ruhum sonsuzluğa
Kavuşacağım sonunda eşsiz sevgiliye
Yaşadım doludizgin hayatı günahıyla sevabıyla
En büyük günahtı belki aşık oldum içinizden birine
Ama şefaatim ümmetimin büyük günahkarlarına diyor aşk peygamberi
Elimde kırık telli gönül sazım,şiirlerim ölümsüz şarkılarım,ilahilerim
Yokluğumla hiçliğimle gidiyorum biricik sevgilime
Bilgisayarda yarım kalacak belki yayınlanmamış kitaplarım
’Aşk,kader,ruh ve Allah ’dört ana sırrı çözmek için gelmiştim aslında
Anladım ki bu büyük sırların gizemi çözülmez oluşundaydı
Birde gönül bahçemden can dosta yazılmış ilahilerim
İşte size kalan bölük pörçük hatıralarım
Tükenmez hazinem savunduğum ölümsüz değerlerim
İnançlı,onurlu dürüst biriydi kendi adına
Elif gibi dimdik kalmaya çalıştı yay gibi eğrilerin inadına
Ama yay gibi eğriler elde tutuldu,ok gibi fırlatıldı hep uzaklara
Hep kaybetti yılmadı direndi kaderine
Asla isyan etmedi herşeye rağmen o yüce Rabbine
Yalnız kurtulamadı acı kaderin sillesinden,elinden
Ecel almıştı genç yaşta sevdikllerini elinden
Romantik aşık derdi kimi,kimi kimi deli divane sevdalı
Keskin bıçak diye bilirdi havacı dostlar
Pala Remzi diye çağırırdı kimi zaman çocuklar
Ediz Hun,Aytaç Arman derlerdi güzel kızlar
Ne çok isim takmışlardı garibe
Biraz duygusaldı dalıp giderdi enginlere
Belki bu yüzden boynu bükük yaşadı iç çekerdi derinden
Kimseye boyun eğmedi,gururu üstündü aşkından sevgisinden
Tek düşmanı egosuydu garibin onuda ezip geçti üzerinden
Bu dünyada yapayalnız kimsesiz bir yabancıydı
Sevgiyle gönüller yapmaktı tüm çabası
Bir olmak,sevmek sevilmekti zira evrenin değişmez yasası
Dostluk kardeşlikti umudu yegane tasası
Hancı vakit tamam,kervan yolda kes hesabımı
Ne bir damla gözyaşı ne ağıt,şaşa’alı tören yapılmamalı
Ölümümde yaşamım gibi yiğitçe mertçe onurluca olmalı
Traji komik veda ezgilerini geç kemancı geç
Hüseyni olsun yada buselik makamı ne farkeder
Türküler mertlik,havası çalsın,matem değil
Şarkılar en ölümsüz ezgileri haykırsın
Şiirler sevgiyle aşkla mısralara koşumlansın
Can dostlarım ilahilerle ansın
Bu gün kadim dostuma gidiyorum
Sessiz sedasız yaşamdan çekiliyorum
O meş’um sonra dimdik yapayalnız yürüyorum
Canlarım dertler girmesin hiç hanenize
Sonsuz katmer katmer güller açsın gönül bahçenizde
Rabbim acı keder tattırmasın hiç birinize
Dostlarım sizlere doyum olmaz veda ediyorum hepinize
Varsa hakkım helal ediyorum hepinize
Sizde helal edin sizleri çok seven bu kardeşinize
Gölge ettiysem,kırdıysam bağışlayın sevdiğinize
Elveda dostlarım geçerken uğramıştım yüreğinize...