-Başlıksız-
MELANKOLİ
seni ne zaman düşünecek olsam bir yağmur boşalır soğuturdu yangın yeri yüreğimi sara nöbeti titreme zamanlarımı tozlu topraklı çöl kırmızılarına serap diye sunar dingin denizleri koşarak geçebileceğimi sandığım anlarda çekiliverirdi ayaklarımın altından deniz hatırla yaşanmadan bilinmez geçen inatçı zamanları melankolik gecelerimizle seviştirdik şimdi şu lilyumu kıskanıyorum senden çaldığı kokunla hava atarken bak yine yağmur sağanak bu sefer korkuyorum göz göze sevişmeyi beceremeyenler hırpalayacaklar diye seni |