SİZ EKMEĞİNİZDEN VERİN . . .Şiirin hikayesini görmek için tıklayın HEYyy DELİKANLI! . .
Kitaplar kaça? Etiketin yarısı abla! O da ne demek öyle? İşte öyle! Etiketin yarısı ablaaa! Ucuz mu! Demek istiyorsunnn! Evet ablaaa .... Sudan ucuz! Neden ucuz satıyorsun? Bunlar korsan ama! Olsun abla olsun . . . Bırak herkes okusun!.. UCUZ olunca Herkes alıyor. .. Dost dediğin Masrafsız oluyor!.. Kitap; en iyi DOST Unutma abla! Sakın ola unutma! Onu bas bağrına! Sakın incitme, kırma Aç kitabı, dal deryalara .... Bu dünya, fanidir fani Sakın UNUTMA! İyi de; Bana akıl veriyorsun! Ya sen! İyi mi yapıyorsun? Yazarın hakkını Bal gibi yiyiyorsun . . . Hiç utanmıyormusun? Korsan satıyorsun Haramdan hiç mi Korkmuyorsun? Haklısın ablam Yerden göğe kadar Haklısın . . . Ama sende ne olur Bana hak ver! İş yok güç yok Ekmek derdine Düşünce insan İnan ki ablam Helâl-haram Gözü görmüyor!.. Evde çoluk çocuk Ekmek bekliyor . . . Allah affetsin! Allah affeder Biliyorum Ama KUL hakkıyla Allahın huzuruna Çıkmaktan çok Korkuyorum!. . . g.öz 09/11/00 Bu konuşma, pazarda korsan kitap satan bir satıcıyla aramızda geçti, ben çok etkilendim, aynı zamanda bir zabıta peşine takılmıştı, o da acele acele kitapları yerden çantasına doldurup, tabii ki kaçtı, zabıta kovalamaya yeltenince ben yapmayın yazıktır dedim, o burda satamazsa korkunuzdan, bir başka yerde mutlaka satacak, ya da belki bu yasaklar, onu daha kötü işlerin kucağına atacak, doğru değil biliyorum yaptığı, ama ben bir insan onurundan söz ediyorum, bir yetişkini bu şekilde kovalamak ne kadar doğru? Onun da; sizin gibi! yok mu, onuru gururu? Elbette var. dedim ve yanından uzaklaştım, o da ardımdan bakakaldı. Kitapçı çocuk üzgün! Zabıta kovalıyor ... Polis gelip; bağırıp çağırıyor Zavallı oysa ekmek parası için Vakit harcıyor, çabalıyor! Ekmek parası için! Tüm bunları göze alıyor Herkes ona bağırıyor Küfrediyor!..... O herkesi zabıta sanıyor! Ve çok korkuyor Yalnız bir Allah’tan korkulur O, bunu ne yazık ki bilmiyor! Yazıktır etmeyin! Günaha girmeyin! Ekmek parasıdır bu Umutları yedirtmeyin! Rızkı Allah verir... Gelipte siz kesmeyin! Sana vermiş bak! şükret Böbürlenip, böbürlenip Gezmeyi terk et! Şükretmeyi de bil! O da Allah’ın kulu Allah’ın kullarını Hor görmeyin! Aman dikkat! rezil etmeyin Kimde ne var bilinmez! Kimseyi hor görmeyin Sana rızkı veren ALLAH Ona da verir.... Önüne set çekmeyin! Eğer ki çekerseniz! Siz de! Artık bundan böyle Kovalanmayı bekleyin! Rabbim diyor ki: Kullarım; birbirinizin Etini yemeyin! Din kardeşisiniz Birbirinize eziyet etmeyin Birbirinizden yardımlarınızı Esirgemeyin..... Hakkın rahmeti, merhameti Tüm kullarına yeter Birbirinizin ekmeğini Talan etmeyin! Lütfuna ermek için Sabırla, merhametle İnançla bekleyin Sakın birbirinizi Yemeyin!... Ekmeği olmayana Siz ekmeğinizden verin...... g.öz 09/11/00 (bu resim; ya halimize şükretmeyi anlatıyor olmalı ya da yoksullara yardım etmemiz gerektiğini ) |
Devlet baba çocukarını çalıştıran ailelere ceza veriyor ama kendisi üstüne düşeni yapmıyor,
Asgari ücret ile fabrikalar işçi çalıştıyor ama o ücret ile bir ev kirasının bile ödenmediğini bilmiyor,
Sokaklar da tinerci, kapkaççı, balici çocuklara öcü gibi bakıyoruz ama onları kurtarmak için küçük bir adım bile atmadan çok daha fazla kendimiz itiyoruz çamurun içine,
İşi olan, karnını doyuran komşum açmış, çocuklar sokakta kalmış banane deyip dudak bürker olmuş
İşsizlik her geçen gün çığ gibi büyümüş ve açlık ordusuna her gün birnlerce çocuk katılmış kimin umurunda.
O kadar çok örnek var ki yaşamımızda. hangisini yazsak diye düşünemeize bile gerek kalmıyor artık.
Vekilim diye gönderdiğim ve aydan bilmem kaç YTL alan kendini bilmez malum kişiler o aldıkları ile geçinemediklerini söyleyip ( bizim yerimize onlar gelsin alsınlar bakalım geçinebiliyorlar mı? ) diye alay etme küstahlığında bulunabiliyor sa artık ülkemde yapılacak hiç bir şeyin kalamdığını göstermiyor mu bzilere.
Her şeyi düzeltmek için çok mu geç kaldık, ya da yönetime talip olmuş asalaklara derslerini vermekte zaman mı kaybettik. Oturup düşünmenin zamanın geldiğini mi unuttuk?
Uyanmanın zamanı çoktan geçti. Hepimiz bir yumruk olmayı başarmak zorundayız. Yoksa yarın bizler de sokaklarda kaçanlar arasında olacağız.
Çok özel bir konu. Teşekkür ediyorum paylaşımınız için. Kaleminizi kutluyorum. Sevgiler duyarlı yüreğinize