Büyüme Çocuk!
Büyüme ne olursun, hep içimde kal çocuk
İçindeki ışığı üstümüze sal çocuk Gülümse, yanağında rengârenk güller açsın Işıldayan gözlerin ufkumuza nur saçsın Yeşil ovalar senin, rüzgâr senin dağ senin Bunun için gül kokar taze narin bedenin Gökkube kollarında, güneş avucundadır Yıldızlar gözlerinde, mehtap başucundadır Kalbin sevgi yumağı, nefret ve kin bilmezsin Hiç ötekin olmadı; ayrı bir din bilmezsin Dünya malı, şan şöhret, koltuk değil amacın Bütün yeryüzü tahtın, gökkuşağıdır tacın Zengin, fakir bilmezsin, hiç efendi olmadın Günaha bulaşmadın, mazlum ahı almadın Büyüme, pişman olur kaderine ağlarsın Büyüme, aramıza geldiğin gün yanarsın |
Bütün yeryüzü tahtın, gökkuşağıdır tacın
Ağa, bey tanımazsın hiç efendi olmadın
Günaha bulaşmadın, mazlum ahı almadın
Büyüme; pişman olur kaderine ağlarsın*
Büyüme; aramıza geldiğin gün yanarsın*
şiir gayet güzel giderken son beyitte kafiye gözden kaçmış
selamlarımla