Yalnızlığımla baş edemediğim anlarda Sığmıyor başım iki avuç arasına Gri tütsüler inliyor semada Kamburum çıkıyor Dik durmaya çalıştıkça Hep hüznü yaşıyorum Sen olmayınca
Başım düşüyor gerdanıma Acıyla geçmiş yıllar Nasıl derim bunlar hatıra Hani o evden kaçar gibi çıkışlarım var ya Aykırı akşamların sabahında Hep hüznü aşılıyorum ruhuma Sen olmayınca
Masumiyetimi sattım Bir yudum suyuna Seni kana, kana içmek vardı Bakire akşamlarda Mundar kokan hayatım olmuşken paçavra Hüzne sığınıyorum Sen olmayınca
Gözlerimin ihanetine uğruyorum yağmurlu havalarda Gururum kamçıda Haykırıyor sen kadınsın ağlama İsmini sayıklamak düşle uyku arasında Sonum olur vuslat yoksa bu sevdada Hüzne kanatlanıyorum Sen olmayınca
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Sen Olmayınca şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Sen Olmayınca şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
hüzün yanımla bütün özlemişliğimle dim dik durmak hayata ve varsa cümlesi gelsin daha dedirten güzel bir şiir... her şeye rağmen hayatın güzel yanında durmak çok yakışmış bu şiir Zuhal kardeş seçkiye girişi de çok isabetli olmuş kutlarım seni ve herkesi.. sevgiler...
Yalnızlığımla baş edemediğim anlarda Sığmıyor başım iki avuç arasına Gri tütsüler inliyor semada Kamburum çıkıyor Dik durmaya çalıştıkça Hep hüznü yaşıyorum Sen olmayınca
Yureginize saglik cok guzledi siiriniz. Tebrikler.Selam ve Saygilarimlan..
Sonbahar sona erer mi bilmem. Sararan yapraklar buluştukça toprakla, Hüzünlerin kök salışını izlerim. Bir ağaç olurum çırılçıplak yokluğunda, Köklerim yapraklarımı taşımaz Sen olmayınca...