yabancıdır ilk gördüğünde
içinde tuhaf olan bir sürü şey hareketlenir
sürüklenirsin sonbaharın bir yaprağı misali
rüzgar yaklaştırdığında seni ona yavaşlar
uzaklaştığı anlar sende savrulursun
sonra içinde ki sesler seni tekrar döndürür
döner dolaşır yine ona gelirsin
sesini dinler yüzünü ararsın
ismi sihir gibidir bir değneğin ucunda
andığın her vakit seninledir hayal
sen ne kadar ona sokulmaya çalışsanda
o bişileri bahane edip
sana ellerim değmesin
sesim dokunmasın
hislerimi uyandırma der gibi kaçar senden
yıkıksındır işte o an
yıkık ve yalnız
eksikliğin başlamıştır yine zamana karşı
gitsem nereye
kalsam kimene dersin
aşık olmak istediğim
sevmek istediğim
yine gitti
ve umudun anahtarı bir güne daha
kapılarını kösleyipte gitti
ardından
bana da yol göründü
yarının umuduna bağlayıp gül kokan hayalleri
tekrar görüşünceye-dek gidiyorum
sesim uzaklarda
ben ağlarken sen gül kalem


Uzaklarda...