İnsanlığın Her dem HaliHem derbederim derken, hem her hâlime şükr’ederim Hem kimseye etmem minnet, kendime de ben yeterim Esmiş ise birden aklım; sormam, ne edeyim diyerek Yoktur bana engel/mengel; tut ki, bacadan girerim. Elbet bunu ben hiç yapmam; hepsi, falanın huy/udur Genler mi bilinmez-müphem- bel ki, filânın toy/udur Her kim başa buyruktur... Mutlak; O, inât/ın soy/udur. Bilmem ki, nasıl etsem? Girdim, tünelen zor çıkarım Aklanmama yoktur zemzem, olsa başım yıkarım. İnsanlığın her dem hâli, densiz midir ki, sorarım! Güler TURAN |