toprağın sıcaklığında
ılımakta deniz
solumakta yıldızların seyrimesi
yol almakta sevgi gemisi
küçücük bir fidana

---hayat işte...toprak ve deniz iç içe...bazen toprak deniz olur..bazen deniz toprak olur...ikisi de birbirine sıcaklık duyar...ikisi de birbirini ister ve hisseder...

hayat işte...ilk önce tohumdur..sonra ilahi takdirle gelişir,gelişir,gelişir...gelişir ve meyvaya durur her fidan yaş ilerledikçe...yaş ilerledikçe,her kavram birbirine ihtiyaç duyar...duymak zorunda,ilahi emir var zira...zira hep yol alır ilerlemekte olan sevgi gemimiz...ve sevgi gemimiz,küçük bir tomurcuk olur günü geldiğinde...günü geldiğinde her anlam şiirleşir...ve susmak,konuşmaya başlar kalpte...


gece öpücüğünün hafifliği
fısıltıyı çoğaltan
yaşar otlar içinde böcekler
bahçeler arasında kıpırdar
dünyanın mavi damarı

---sonrası hep var toprakta...herkesi kabul eder dünyasına özümüz,gözümüz ve sözümüz olan toprağımız...toprağımız ayrım yapmaz...kim merhaba dese,demese de yüzeyine,o içinde,sıcaklığında taşır kendisine gelenleri,kendisine basanları...o toprak çünkü...çünkü onla hayat mümkün...çünkü onla gerek nefes almak ve yaşamak rahat rahat...



---ŞİİRİN
beni konuşturmaya davet etti,affına sığınarak eserinden anladıklarımı paylaşmak istedim
...
VAROL
SAĞOL
her zaman
...