İçimde hep bir özlem vardı!
O’nu bulmak ve bulduğumda da
Herşeyi,biranda istediğim gibi,
Düşündüğüm gibi,birşeyler yaşayacağımdı!
Ama hep,O’nu buldum sandım...
Ya da,bulmuşluğun yanlışlığına kapıldım...
İçimde oluşan,yaman SANCILARIN
Artması, benliğime döndürdü!
Aşk,nasıl bir aldatmacaydı?
Buldum sandığımda yitirdiğim,
Sevinçlerimin,güzelliklerimin
Toplamına eş değerde, bir sancıydı!..
Yine de,yanlışlarım bana,
Doğrularımı bulmamda yardımcıydı!..
Ta ki,Seni tanıyıncaya kadar...

İçim artık acımıyor,yüreğim buruşmuyor
Seninle doluyum ya,içim içime sığmıyor...
Basit sözcüklerin,ilkel arayışlarında değil
Asil duyguların,maya tutması gibi bir şey...
Birlikteliğimizin rengini,maviledim
Sevgimizin arşını ,pembeledim...
Şimdi ufuklar yakın,gök benim
Yer sensin,Beyazımsın asil aşkımsın
Kara çingenemsin,çeribaşımsın...
Yağmurun, yanağıma düşen ilk damlasısın
Acılarımın patlıcanına, yağan kırağımsın!
Seninle anladım aşkın kutsallığını,kutsadığımsın
ANLA BE, BİR TANEM!TAPILACAK KADINIMSIN...
Geçmişimi uğruna adadığım sunağımsın...
ANLA ARTIK,UMUDA GEBE!..YABAN AĞRIMSIN...
Gözbebeğimsin,İNCİ TANEM;TANRI’DAN SONRAMSIN,