SEN
Güneşimsin
Sabahlarına aydınlandığım Sevgilimsin Aşkın kollarında ağladığım Gözlerimsin Gözlerinden alamadığım Öpüşlerimsin Dudaklarından bal aldığım Sevişmelerimsin Hiç utanmadığım Düşlerimsin Peşine düş dediğim Özlemlerimsin Özlemekten acı duyduğum Yüreğimsin Sensiz atmaya korktuğum Gözyaşlarımsın İçine hüsran doldurduğum Kabrimsin Kalbine ruhumu gömdüğüm Aşkımsın... İsmini gururla anacağım Ömrümsün Tükense de SEN’i seveceğim |
Şiirinize öncelikle arka fon hiç hoş olmamış... Şiirinizin yapısı bana daha çok düzyazıyı anımsattı... Şiirsel yapıyı destekleyecek herghangi bir öge işin doğrusu bulamadım... Ne bir ses uyumu ne bir musiki ne bir anlam derinliiği ne bir çok anlamlılık ne edebi sanat zenginliği... Size daha güçlü ve nefesli şiirler daha çok yakışacak... Tebrikler...