AŞIKLAR İSTASYONU
Bir gölgesin
Bir karaltı Gözümün ferinden düşüyorsun aşağıya Günlerime, gönlüme, düşlerime Sen oluyorsun düşüncelerimin ilki Ve son durağı Kayboluyorsun Terk ediyorsun yine Merhaba demeden Elveda diyorsun bu soğuk gecede Ağlasam kimse görmüyor Dert yansam tek ortağım duvarlar oluyor Umut ışığı son anlarını yaşıyor senin elinde Varsın olsun, git yine Ben beklerim seni bıraktığın yerde Sönmeye yüz tutmuş o lambanın altında Aşıklar istasyonun da Elimde güllerle..... |