şehrin tükenişiHücrelerde seni anmadım, Çünkü hiç hücrede olmadım. Ama sen benim attığım tüm yasadışı ve yasal Sloganlardaydın. Çocukluğumun ağaçlı okul yolundaydın, Seyhan nehrinin kenarındaki portakal çiçeklerinde, Kaldırımlardaki yağmur damlalarında, Ve sayamadığım tüm acılarda. Seni herkes gibi andım, Her an. Bir ölünün annesinden ayrılışı gibiydi sensizlik; çarmıha gerilen isanın acısıydı, şehrin tükenişiydi sana kavuşamamak ve yol yokluğun sol yanımın yokoluşuydu... |
çarmıha gerilen isanın acısıydı,
şehrin tükenişiydi sana kavuşamamak
ve yol yokluğun sol yanımın yokoluşuydu...
Edebi sanat yapmış çok güzel benzetmelerle şiirinizi anlamlaştırmışsınız.
Bu duyarlı kalemin şiirini beğendim.
Kutlarım.Selamlar.