SENİ, SENSİZ DE SEVERİM

Ağlama Tanecik, üzülüyorum!
Vicdanım yaralı, eziliyorum!
Suçlu muyum, diye bozuluyorum!
Üzülme, sensiz de severim seni!
Hâtıran, bir ömür oyalar beni!

Sabırsızsın, bu, yaşının gereği!
Sensin, bizim yuvamızın direği!
Al, parçala, seni seven yüreği!
Yüreksiz kalsam da severim seni!
Daha yaşsın, kırmam, eğerim seni!

İstemezsen, çekilirim yolundan!
Sevmesen de, tutarım hep kolundan!
Her çiçeği koparmazlar dalından!
Sana çaktırmadan severim seni!
Yaklaşma, sevgiyle boğarım seni!

Sen mutlu ol, özveriye hazırım!
Hep korudun, sensin benim Hızır’ım!
Kusursuz değilim, vardır özürüm!
Gitsen de, bir ömür severim seni!
Tüketmem, kalbime yığarım seni!

Bir genç kızın hayalini yıkamam!
İnan ki Birtanem, yolun tıkamam!
Düştüm bu sevdaya, artık çıkamam!
Ellerim havada, severim seni!
Son arzun, derlerse dilerim seni!

Ben Arif’im, neler geçti başımdan!
Ne acılar döküldü gözyaşımdan!
Az olsa da, memnunum ben aşımdan!
Aç-susuz kalsam da severim seni!
Tanrı’dan daima dilerim seni!

Arif GÖLGE
(Anamur, 6 Mart 2007)