ANLATAMIYOR...(Rahmetli oğlum Cüneyt için)Gitti, Gitti ki acılar denizinde Debeleniyoruz. Çıkma çabamız içten değil belki, Bu denizi terketmek değil isteğimiz. Oysa dili dönse, Neler söyleyecek bize. Istırabımızın ne kadar boş, Ve onun ne kadar huzur dolu olduğunu... Belki bize rahat bir yer Hazırlamakla meşgul, Sonsuz köşemize çekilmeden... Önden gitti Bilinmeze pür telâş, Şimdi duyguları dingin. Yastıklarımızı kabartıyor belki Rahat ettirmek için. Sonsuz köşemize çekilmeden, kim bilir? Hâlenur Kor |