ADAM GİBİ YAŞA
Atılan her adımın kendince bedeli var.
Yaşayan merdivenden her gün bir adım çıkar. Basamaklar bazan zor bazan kolay çıkılır, İlerlerken adımlar hep geriye bakılır. Mazi için kavga etmek istemezsen kendinle, Acı da olsa nasihat yabana atma dinle. Alnın açık başın dik yaşamak istiyorsan, Mazide çizilecek gün bırakmamalı insan. Şeffaf olsun hayatın hem gecen hem gündüzün, Ummadığın bir anda kızarıverir yüzün. Haller vardır başı güzel sonu zehir zemberek, Kalmak istemezsen vazgeç bir gün boyun eğerek. Uğruna göz kırpmadan ölmeyi düşündüğün, Göreceksin en büyük düşmanın olur bir gün. Utancın kahrı bitirir olma nefsin esiri, Ne göz yaşı ne pişmanlık temizlemez o kiri. Senden bin kat daha fazla çocukların utanır Yaşadığın her hata seni unutmaz tanır. Emin ol silinmiyor deftere yazılanlar, Şu an değilse bile bir gün mutlaka çıkar. Pişmanlıklar kemirir kurt gibi bedenini, Çizgiler kaplayınca güzel berrak tenini. Kirlenmiş mendil gibi atarlar bir çöplüğe, Arkadaşın dostların kadem basar yokluğa. Olmasını istemezsen böyle bir akibetin, Namusunla yaşa ve öl temiz olsun hayatın. Mehmet Çiftçi |
'' vaz geç '' birleşik olması gerekiyordu.
''Emin ol silinmiyor deftere yazılanlar,
Şu an değilse bile bir gün mutlaka anlar.'' burda -mutlaka anlar- yerine -mutlaka çıkar- olsaydı dize daha anlamlı dururdu kanaatindeyim.
ve
final bozmuş şiirin estetiğini ki oraya kadar iyi gidiyordu ufak tefek aksaklıklar dışında..