-Başlıksız-
küçükken yağmura kızardım
neden bu kadar ağlıyor diye bir türlü bulamazdım sebebini şimdi yağmuru çok iyi anlıyorum çünkü bende onun kadar çok ağlıyorum bende bir türlü ağlama sebebimi bulamıyorum bazen gözlerim sinirlenip ’yeter artık çok yoruldum’ diye bana kızarken kalbim ise;’yetmez beni rahatlatmaya ağla ağlayacaksın ben dur diyene kadar’ diyerak karşı geliyor bedenim ise her zamanki gibi virane sonra susuyorum unutmaya çalışıyorum herşeyi biri gelip teselli verir ya bana işte mafeder beni başlar gene gözlerim çeşmeleri açmaya gözyaşlarım biterde bazen hep içime akıtırım bazen ağladığım şeye yetmez gözyaşlarım ilerde ağlayacağım şeylerden ödünç alırım ağlarım ağlarım..... bi daha ağlarım..... |
Tebrik ederim, çok güzel bir şiir...